Από τον Ελεύθερο Κόσμο :
"Πριν από λίγες ημέρες συνάντησα ένα παλιό γνωστό μου που φέρει το κακόηχο επώνυμο Μαλάκας. Το μικρό του όνομα είναι Γιώργος. Ήταν κακόκεφος και έδειχνε προβληματισμένος. Αν μάλιστα διέκρινα και καλά έπρεπε να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Ανησύχησα. Υπέφερε και αυτός από την ίδια ασθένεια που υποφέρει μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας, την δανειοληπτική εκδορά. Με άλλα λόγια είχε δανειστεί από δυο-τρεις τράπεζες και με την πρώτη του αδυναμία να πληρώσει μια από τις δόσεις, είδε το χρέος του να φθάνει τρεις φορές και τέσσερεις πάνω. Αυτό όμως που τον ανησυχούσε περισσότερο είναι ότι ένιωθε τελείως ανασφαλής για την δουλειά του. Εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία που πριν από την κρίση είχε παρουσιάσει τρελά κέρδη. Όχι ότι τώρα δεν κέρδιζε. Κάτι ακούστηκε ότι θα μειωθούν οι ώρες εργασίας και ο μισθός του. Η γυναίκα του είχε απολυθεί και τώρα έτρεχε από γραφείο βουλευτή σε γραφείο υπουργού, μήπως και βολευτεί κάπου. Δεν ήταν απλά οπαδοί της ΝΔ, αλλά αν άπλωναν τις αφίσες που έχουν κολλήσει θα έκαναν γέφυρα πάνω από τον Ατλαντικό μέχρι Αμερική. Είναι και οι δύο κομματόσκυλα.
Ένιωθε όμως απογοητευμένος. Τίποτε δεν είχε γίνει και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας μεγάλωναν. Μόνο για τα φροντιστήρια των παιδιών ήθελε 600 Ευρώ τον μήνα. Το κεφάλι του πονούσε από τα προβλήματα. Με δυσκολία τα έφερναν βόλτα. Ευτυχώς που υπήρχαν οι συντάξεις των γέρων. Το πιο μεγάλο πρόβλημά του ήταν η κατρακύλα της ΝΔ. Τον έπιανε πανικός με την προοπτική να σχηματίσει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Τότε θα χανόταν και η τελευταία ελπίδα να διοριστεί η γυναίκα του και οι τράπεζες θα έβγαζαν στο πλειστηριασμό το διαμέρισμά τους. Όταν του πρότεινα να ψηφίσει ένα μικρότερο κόμμα για να σπάσει ο δικομματισμός, με κοίταξε έντρομος και μου είπε σβηστά ότι αυτό δεν γίνεται. Τότε κατάλαβα γιατί ποτέ δεν έκανε κάποια ενέργεια ν' αλλάξει το κακόηχο επώνυμό του. Ήταν το αρμονικό δέσιμο ονόματος και χαρακτήρα."
"Πριν από λίγες ημέρες συνάντησα ένα παλιό γνωστό μου που φέρει το κακόηχο επώνυμο Μαλάκας. Το μικρό του όνομα είναι Γιώργος. Ήταν κακόκεφος και έδειχνε προβληματισμένος. Αν μάλιστα διέκρινα και καλά έπρεπε να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Ανησύχησα. Υπέφερε και αυτός από την ίδια ασθένεια που υποφέρει μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας, την δανειοληπτική εκδορά. Με άλλα λόγια είχε δανειστεί από δυο-τρεις τράπεζες και με την πρώτη του αδυναμία να πληρώσει μια από τις δόσεις, είδε το χρέος του να φθάνει τρεις φορές και τέσσερεις πάνω. Αυτό όμως που τον ανησυχούσε περισσότερο είναι ότι ένιωθε τελείως ανασφαλής για την δουλειά του. Εργάζεται σε μια πολυεθνική εταιρεία που πριν από την κρίση είχε παρουσιάσει τρελά κέρδη. Όχι ότι τώρα δεν κέρδιζε. Κάτι ακούστηκε ότι θα μειωθούν οι ώρες εργασίας και ο μισθός του. Η γυναίκα του είχε απολυθεί και τώρα έτρεχε από γραφείο βουλευτή σε γραφείο υπουργού, μήπως και βολευτεί κάπου. Δεν ήταν απλά οπαδοί της ΝΔ, αλλά αν άπλωναν τις αφίσες που έχουν κολλήσει θα έκαναν γέφυρα πάνω από τον Ατλαντικό μέχρι Αμερική. Είναι και οι δύο κομματόσκυλα.
Ένιωθε όμως απογοητευμένος. Τίποτε δεν είχε γίνει και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας μεγάλωναν. Μόνο για τα φροντιστήρια των παιδιών ήθελε 600 Ευρώ τον μήνα. Το κεφάλι του πονούσε από τα προβλήματα. Με δυσκολία τα έφερναν βόλτα. Ευτυχώς που υπήρχαν οι συντάξεις των γέρων. Το πιο μεγάλο πρόβλημά του ήταν η κατρακύλα της ΝΔ. Τον έπιανε πανικός με την προοπτική να σχηματίσει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Τότε θα χανόταν και η τελευταία ελπίδα να διοριστεί η γυναίκα του και οι τράπεζες θα έβγαζαν στο πλειστηριασμό το διαμέρισμά τους. Όταν του πρότεινα να ψηφίσει ένα μικρότερο κόμμα για να σπάσει ο δικομματισμός, με κοίταξε έντρομος και μου είπε σβηστά ότι αυτό δεν γίνεται. Τότε κατάλαβα γιατί ποτέ δεν έκανε κάποια ενέργεια ν' αλλάξει το κακόηχο επώνυμό του. Ήταν το αρμονικό δέσιμο ονόματος και χαρακτήρα."
No comments:
Post a Comment